Çocuklarda Mahremiyet Eğitimi

Kimi aileler, mahremiyet eğitimi konusunda “o daha çocuk” diyerek bu konuyu öteleyebilmektedirler.Pek çok alışkanlıkta olduğu gibi bu konuda erken ve yaşa uygun şekilde ele alınmalı, aksi takdirde ilerleyen yaşlarda kazandırılması zor olabilmektedir.

Mahremiyet eğitimi çocuğun, cinsel bilgilerden ziyade kendisinin ve başkalarının özelinin/özel alanının farkına varması, sosyal hayatın içinde kendi özel alanını koruması, diğer insanların özeline saygı duyması, kendisi ile çevresi arasında sağlıklı sınırlar koyması gibi bilgileri içerir ve çocuğun ruhsal ve cinsel açıdan korunması adına çok önemlidir.

Başta anne-baba tarafından verilir. Genellikle her iki cinsiyetteki çocuğun da tuvalet, banyo, beden temizliği konularını anne takip etmektedir fakat 6 yaşından itibaren her çocuğa kendi cinsiyetinden olan ebeveynin eğitim vermesi daha uygun olacaktır.

Vücudun kişiye özel olan bölgeleri, bu bölgelerin özel olduğu her çocuğa iki yaşından itibaren yavaş ve uygun bir dille anlatılabilir.

Bazı kavramları bilgi olarak vermek ve bazı tanımlamalar yapmak gerekir. Çocukta bir refleks oluşturmayı başarırsak, zihnindeki bilgi ile refleksini ortaya koyup mahrem alanını koruyabilecektir.

Anne babanın odasına girerken kapıyı vurması ve izin alması gerektiği öğretilmeli, ilkokul düzeyinden itibaren mümkünse kız ve erkek çocukların odası ayrılmalıdır.

Çocuklar yaşı çok büyüdüğü halde anne baba ile yatmamalı, kardeş bile olsalar birlikte de yatırılmamalıdır.

Tuvalette ve banyoda iken kapıyı kapalı tutması gerektiği öğretilmelidir.

Küçük yaştan itibaren çocukları başkalarının yanında soyup giydirmemek, altını değiştirirken bile başka bir odaya götürmek, çocuğun mahremiyetine saygıyı gösterir. Çocuklar, sözle söylenen kadar davranışları da içselleştirirler. Bu adımı atmanın en önemli noktası görmek istediğinizi, kendi davranışlarınıza yansıtmak olacaktır. 

“Daha küçük” algısı ile bunları ihmal etmek çocuğun bütüncül bir mahremiyet kavramı oluşturmasını olumsuz etkileyecektir. 

Çocukların ne olursa olsun duygularını ve yaşantılarını paylaşabilecek bir alana sahip olmaları ve en önemlisi, onlara istemedikleri zaman “hayır” diyebilme iradesi kazandırılması, kendilerini ifade edişlerine saygı duyulması kişilik gelişimleri için çok önemlidir.