Ergenlerle Sofrada İletişim

Birçok araştırma var, haftada en az 2-3 kez ailecek sofraya oturmak, sağlıklı zihinsel gelişim ve çocukluk depresyonu, yeme bozuklukları, madde kullanımı ve diğer zihinsel sağlık sorunları için daha düşük risklerle ilişkilendiriyor. Çocuk ve ergenlerle de iletişimi kuvvetlendirmenin bir yolu olarak da görülüyor. Ancak belli yaştaki ergenleri sofraya oturtsak da soru sorarak muhabbet açmak çok mümkün olmuyor. Okul nasıl geçti? sorusuna ‘’İyi.’’ gibi geçiştiren cevaplarla muhabbeti kısa kesebiliyorlar. Çocuklarla sofrada bir araya gelmişken direkt sorular sormadan iletişime geçmenin yolları nelerdir?

Sofrada geçirilen zaman, ailenin çocukla olan bağını güçlendirmek, güvenli bir iletişim ortamı sağlamak ve duygusal destek sunmak için çok değerli bir fırsat sunar. Ancak ergenlik dönemi, özellikle çocukların ailelerle açık bir şekilde iletişim kurma biçimlerini etkileyebilir. Bu dönemde, genellikle daha kapalı ve kendine dönük bir tavır sergileyen ergenlerle sağlıklı bir iletişim kurmak daha zor olabilir. Bu tür durumlarla başa çıkarken, doğrudan soru sormadan etkili bir iletişim kurmak için bazı bilimsel temellere dayanan stratejiler vardır.

1. Aktif Dinleme ve Empati Gösterme

Ergenlerle etkili iletişimin ilk adımı, aktif dinleme yapmaktır. Bu, onların söylediklerini sadece duymak değil, aynı zamanda anlamaya çalışmak anlamına gelir. Ergenlerin, duygusal olarak desteklendiğini hissetmeleri için önce onları dinlemeli ve anlamaya çalışmalısınız. Ancak bu süreçte soru sormak yerine, onların söylediklerine dikkatlice yanıt vererek duygu ve düşüncelerini yeniden ifade etmek de önemlidir.

Nasıl yapılır?

• Duygularını yargılamadan kabul edin ve empati gösterin: “Bunun seni zorlamış olması normal.”

2. Açık Uçlu Sorular Yerine Dolaylı Yöntemler

Ergenlerin çoğu, doğrudan sorulara cevap verirken zorlanabilir veya bu tür soruları geçiştirebilir. Bu noktada, açık uçlu sorular yerine dolaylı iletişim yolları kullanmak, onların rahatlamasına ve daha fazla içini dökmesine yardımcı olabilir. Bu yaklaşım, çocuğun doğrudan bir soruya vereceği kısa cevabı önler ve iletişimi daha doğal hale getirir.

Nasıl yapılır?

• Güncel olaylar üzerinden iletişim kurmak: “Bu hafta okulda neler olup bitti?” ya da “Son zamanlarda okuduğun bir kitap var mı?” gibi daha evrensel ve kendilerini ifade edebilecekleri konulara yönelebilirsiniz.

3. Zamanla Bağ Kurma ve Ortak Aktivite

Aile içindeki sohbetlerin sınırlı olması, bazen ergenlerin sadece yemek sırasında değil, birlikte vakit geçirme fırsatlarını da engellemeleriyle ilgili olabilir. Ancak, ortak bir aktivite yapmak (örneğin, birlikte yemek hazırlamak, film izlemek veya dışarıda yürüyüş yapmak) iletişimi daha az resmi hale getirir ve sohbeti teşvik eder.

Nasıl yapılır?

• Birlikte bir oyun oynama veya dışarıda yürüyüş yapma, sohbeti başlatabilir.

4. Duygusal İfadenin Desteklenmesi

Sofrada, doğrudan soru sormadan, duygusal ifadeyi teşvik etmek için modelleme yapabilirsiniz. Bu, özellikle ergenlerin ve çocukların kendi duygularını daha açık ifade etmelerini sağlayan bir stratejidir.

Nasıl yapılır?

• Çocuğun hislerine saygı göstermek ve onları dile getirmelerini teşvik etmek: “Görünüşe göre bir şeyler seni üzüyor gibi. Eğer konuşmak istersen, buradayım.”

5. Ailedeki Diğer Bireylerle Etkileşimi Teşvik Etmek

Bazen, ergenler belirli bir aile üyesiyle daha kolay iletişim kurabilir. Çocuklar ve ergenler, bazen anne ya da babaları yerine, kardeşler, büyükanne-büyükbaba gibi diğer aile üyeleriyle daha açık olabilirler. Aile içinde iletişim ağlarını genişletmek, ergenin farklı açılardan duygusal destek almasına imkan verir.

Nasıl yapılır?

• Kardeşlerle ya da diğer aile üyeleriyle olan etkileşimleri artırmak.

Özet

Ergenlerle sofrada etkili iletişim kurmanın anahtarı, doğrudan soru sormadan, onların kendilerini rahat hissetmelerini sağlayacak bir ortam yaratmaktır. Aktif dinleme, dolaylı sorular, duygusal ifade destekleme ve ortak zaman geçirme gibi stratejiler, çocukların aileleriyle daha sağlıklı ve güçlü bir bağ kurmalarına yardımcı olabilir. Bu süreçte, ebeveynlerin sabırlı olmaları, çocukların gelişim süreçlerini anlamaları ve onları yargılamadan kabul etmeleri gerekmektedir.