Kendimize Şefkatli Davranabilmek

Walk of life’ın düzenlenmiş olduğu “Özşefkatin Gücü: Duygusal Dayanıklılık” webinarında Dr. Christopher Germer ve Doç. Dr. Kristin Neff’in paylaşmış olduğu bilgilerden oldukça etkilendim. Bunun üzerine eğitimde yapmış olduğumuz bir çalışmayı sizlerle paylaşmak istedim.

Yakın bir arkadaşınızın zor bir zamandan geçtiğini ve sizden yardım istediğini düşünelim.
Ona nasıl yaklaşırız?
Ona neler söyleriz?
Nasıl bir ses tonu ile konuşursunuz?
Ona destek olur musunuz?

Genelde bağışlayıcı, anlayışlı ve telkin edici yaklaşımlarda bulunuruz. Belki kendisini iyi hissetmesi için motive ederiz, iyi yanlarını ve başarılarını ona göstermeye çalışırız. Göremediği yanları ona fark ettirmeye çalışırız. Ona yetersiz ve çaresiz olmadığını, yanında olduğumuzu hissettirmeye çalışırız…

Şimdi kendinizi kötü hissettiğiniz anı, zor bir durumdan geçtiğini, aşılamayacak bir olay yaşadığınızı düşünelim.
Yakın arkadaşımıza bağışlayıcı, telkin edici, destekleyici, şefkatli ve anlayışlı davrandığımız gibi kendimize de öyle davranır mıyız?
Birçok kişi kendisine daha acımasız, kötümser, eleştirel, düşmanca yaklaşır. Hatalarımızı daha zor kabul ederiz, yargılayıcı ve suçlayıcı davranırız. Sanki bu zamana kadar hiçbir şeyi başaramamış, üstesinden gelememiş gibi…
Peki neden bir başkasına bağışlayıcı, kabul edici, anlayışlı yaklaşıyoruz da kendimize bu davranışı layık görmüyoruz?
İşte kendimize şefkatli davranma yolculuğu bu farkındalık ile başlıyor. Bu farkındalık kişinin kendisine verdiği desteği, şefkati, anlayışı göstermektir.
Kendimize şefkatli davranmak nedir?
Öz şefkat; kendimiz ile dost olmayı, hatalarımız ile kabul etmeyi, kendimizi sevmeyi, değer vermeyi ve kendimizi her ne olursa olsun bağışlamayabilmek demektir.
Belki başlangıçta bunu yapmak zor gelecek fakat kendimize bir şans verip denemek ile bu yolculuğa başlayabiliriz.
Hadi bu şansı kendimize verelim!

Dr. Christopher Germer’ın da dediği gibi; “Herkes öz şefkatli olmayı öğrenebilir.”