MANUEL TERAPİDEKİ ÇEŞİTLİ TEKNİKLERE BAKIŞ

Manuel tedavi, uygulanan kuvvetin tipine göre intrensek ve ekstrensek olarak

ikiye ayrılabilir. İntrensek kuvvetler kas gücü, solunum, vücut sıvılarının

oluşturduğu basıç gibi kişinin vücudunda oluşan kuvvetlerdir. Ekstrensek

kuvvetler ise dışarıdan uygulanan kuvvetlerdir; uygulayıcının uyguladığı itme,

germe, bükme gibi kuvvetler, yerçekimi, kayış ya da yastıklarla uygulanan

kuvvetler sayılabilir.

Direk ve indirekt tedavi kavramı, kullanılan kuvvetin bariyere göre yönüyle

ilişkilidir. Direkt yöntemlerle uygulanan kuvvet patolojik bariyere ya da

artmış dirence doğrudur. Böylece, patolojik bariyerin, normalde olması

gereken fizyolojik bariyere doğru yer değiştirmesi sağlanmaya çalışılır.

İndirekt yöntemlerde ise uygulanan kuvvetle birlikte ortaya çıkan hareket,

direncin en aza olduğu, patolojik bariyerin tersi yöndedir. Bu uygulama,

mobiliteyi artırarak, patolojik bariyer ile normal fizyolojik bariyerin

pozisyonları arasındaki ilişkide değişikliğe yol açar. 

Direkt ve indirek kavramı bazen farklı amaçla da kullanılabiliyor.

Hekimin doğrudan ilgili segmentlere bası yapmasına direkt teknik,

bu teknikte kuvvet doğrudan vertebraya uygulanır. Uygulanan

kuvvet, kısa, ani ve oldukça serttir. Genelde el ayası ile yapılır.

Vertebraların çıkıntılarına basınç uygulanır. Ellerden biri çapraz

olarak problemli vertebranın sağ tarafına yerleştirirken diğeri bir

alttaki vertebranın sol tarafına konur. Direkt manipülasyonla üstteki

vertebra sola doğra rotasyon yapmış olur. Bu teknikte fazla kuvvete

ihtiyaç duyulduğu için zararlı olabilir. Hastanın vücut bölümleri ya da

eklemleri kaldıraç gibi kullanılarak yapılan girişimler indirekt teknik

olarak adlandırılır.

Manuel uygulamaya hastanın yaptığı katkı göz önüne alınarak aktif, pasif ve

aktif + pasif yöntem şeklinde bir sınıflama da yapılabilir.

Bir diğer sınıflama ise itmeli ve itmesiz teknikler şeklindedir. Gerçekten de

manipülasyon kelimesi çoğu yerde itmeli tekniği tanımlamak amacıyla

kullanılmıştır. İtmeli teknik en sık kullanılan manuel tedavi yöntemidir. 

Traksiyon; yumuşak dokuları germek ve kemikle yüzeylerini veya

kemik fragmanlarını bir çekme kuvveti kullanarak ayırmak için

kullanılan bir tekniktir. Vücudun hareketine eşit ve zıt yönde bir

kuvvetle direnç gösterilirken, uygulanan kuvvet yeterli büyüklükte

ve sürede ve uygun istikamette olmalıdır.

Kas enerjisi tekniği; hastanın spesifik olarak hekim tarafından

yönlendirilir ve istemli olarak vücudunu hareket ettirmesini içerir.

Manuel terapist tedavi edilecek kısmı belli pozisyonda tutar ve

hastaya tutma kuvvetine karşı kasını kasmasını söyler. Hasta kuvvet

miktarını kontrol ettiği için yaralanma pek olası değildir.

Manuel tedavi için hasta rahat ve gevşek olmalıdır. Hasta tam gevşemeli ve

kendini güvende hissetmelidir . Manuel terapist gevşemeli, tedavi amaçlı

kavrama sıkı, ağrısız ve koruyucu olmalıdır. Hekim kendinden emin, rahat ve

destekli şekilde durmalıdır. Hasta ile hekimin ilişkisi “iyi dans eden bir çift”

gibi uyumlu olmalıdır. Eklem ağrısız durumda olmalıdır. Hiçbir zaman aşırı

kuvvet uygulanarak anatomik hareket sınırı aşılmamalıdır. Kuvvet aktarımı

için masasının yüksekliği ayarlanabilir olmalıdır.