Psikologla Görüşmek Mi Görüşmemek Mi?

Psikolojik destek sürecine başlamak çoğu insan için korkutucu olabiliyor.

Bir psikologla görüşme ihtiyacınızın farkında olsanız bile buna cesaret etmek zor olabiliyor.

Çünkü gerçekten de bir yabancıya zorlandığınız durumları ve belki kendinize bile itiraf edemediğiniz şeyleri anlatmak kolay değildir.

Ya da bir cesaret bu sürece başlarsınız, anlatırsınız ama bir bakarsınız ki daha iyi hissetmiyorsunuz. Oysa artık daha iyi hissetmek istediğiniz için psikoloğa gitmeye karar vermiştiniz. Ama işe yaramıyor gibi görünür.

Tüm bunların altında şu yatıyor olabilir: İyi kötü, hepimizin bir “konfor alanı” var, burası bizim için bilindik ve bu yüzden de güvenlidir. Bir sonraki durumun - olumsuz bile olsa - ne olacağını bilmenin rahatlığı vardır burada. 

Psikologla görüşmek, psikolojik destek sürecine başlamak, kendini tanımak ve anlamaksa bunların tersidir. Bildiklerinizi sorguladığınız, sorun hakkında konuştuğunuz bir süreç… Tüm bunlar sizi mutsuz edebilir, rahatsız edebilir, derine gömüp görmezden geldiğiniz eski problemlerin gündeme gelmesine ve üzülmenize neden olabilir. 

Ama şuna dikkat etmek gerekir: Bu duygu hali tek başına doğruyu yansıtmıyor olabilir. Bir şeyi yapıyorken sıkılıyor, bunalıyor, üzülüyor olmanız o şeyin sizin için %100 zararlı olduğunu göstermez. 

Örneğin, bir öğrenci bir sınava çalışırken çok bunalabilir, bunun yerine dizi izlemek ya da sohbet etmek isteyebilir. Onu başarıya götüren şey bunalmaya rağmen ders çalışabilmek olur. Ya da bir iş için önemli bir sunum sunarken stres olabilirsiniz. Ama bu, sizi strese soktuğuna göre sunumun sizin için çok kötü olduğuna işaret etmeyebilir, aksine, bu duygunuzu verimli biçimde yönetebildiğinizde gün sonunda sizin için güzel gelişmeler de olabilir. Veya artık size iyi gelmeyen bir ilişkiyi bitirirken doğal olarak üzülürsünüz, ancak sadece üzülmüş olmanız o ilişkinin devam etmesi gerektiğini kanıtlayan bir faktör olmaz. 

Burada kastettiğim duygunuzu görmezden gelmeniz değil tabii ki… İki uçlu bir bakış açısına benzetirsek, “sadece duygunuzu görmeniz” de diğer uç kadar işlevsiz olabilir. Aslında burada dengeyi bulmayı kast ediyorum.  

Psikolojik destek süreci de bu örneklere çok benziyor. Bu sırada ortaya çıkan duygular da üzerine çalışılacak materyallerdir aslında, vaz geçmeniz gerektiğinin kesin kanıtları olmaktansa… 

O zaman, bir uzman olarak şunu söyleyebilirim; hayatınızda bir şekilde zorlandığınızı, bazı şeylerle baş edemediğinizi, nedenlerine parmak basamasanız da zorlayıcı duygular yaşadığınızı ve bunları yönetemediğinizi düşünüyorsanız psikolojik destek sürecine başlayabilir, kendinizi keşfetme yolculuğuna çıkabilirsiniz. Bu durum sadece şunu gösterir: Herkes gibi siz de gelişim gösteren ve bu sırada zorlanan birisiniz; yalnız ve çaresiz değilsiniz.