Yeterince İyi Ebeveyn Nasıl Olunur?

Öncelikle mükemmellik algısını değiştirerek. Yaptığımız hiç bir iş yaşadığımız hiç bir deneyim günlük yaşam pratiklerimizin hiçbiri mükemmel olmadığı gibi bizde mükemmel değiliz. Hepimizin kırılma noktaları ve yorulduğu anlar var. Mükemmel değilim fakat kendime göre yeterince iyi bir anne/babayım diyebilmeliyiz.
Doğduğu andan itibaren çocuğunuzun bir birey olduğunu kabul etmelisiniz." Çocuk o ne anlar" . "Çocuk o yerini bilsin" gibi kalıp yargılardan uzak durun. Unutmayın ki çocukların algıları çok açık ve bizim bile farkında olmadığımız çoğu şey onların bilincinde yer ediyor.
Sınırlarınızı doğru çizin. O sizin telefonunuzu karıştırmıyorsa yada kapıyı dinlemiyorsa sizde onun günlüğünü okumayın yada gereksiz diye adlandırdığınız oyuncaklarını ondan habersiz kaldırıp atmayın
Duygularına saygı duyun ve önemseyin. "git sakinleş" "zır zır ağlama" vs. Demek yerine bu durumun seni üzdüğünün farkındayım. Bu konuyu nasıl çözebiliriz gibi söylemlerle onu ve hislerini olumlayın.  Bir önceki maddeyle ilişkili olarak ona çözüm sunmak yerine çözüm yollarını gösterin ve kendisi halletmesi için ona fırsat tanıyın. Başarısız olursa arkasını döndüğünde yardım için onu beklediğinizi her zaman görsün. 
Ona sonsuz imkanlar sunmayın. Oyuncaklara boyama kitaplarına ve hediyelere boğmayın. İhtiyacı doğrultusunda verin herşeyi. Bu her şeyin kendine özgü bir değeri olduğunu ve hiç bir şeyin kolay kazanılmadığını öğrenmesinde yardımcı olacaktır.
Sizden gördüğü her şeyi kendisininde yansıtacağını unutmayın. Çocuğunuzun model aldığı ilk kişi olduğunuzu hiç bir zaman atlamayın.
Kaliteli vakit geçirin. Aynı koltukta oturup telefona tablete vakit harcamak yerine birlikte oyunlar oynayın doğa yürüyüşleri yapın birlikte kitap okuyun. Beraber yapmayı sevdiğiniz ortak aktiviteleriniz olsun. Çocuğunuzun yaş grubuyla ilgili gelişmelere uzak kalmayın.
Son olarak sevginizi koşullandırmayın. Sevildiğini bilen ve sevmekten korkmayan çocuklar yetiştirin.