Depresyonu Anlayabilir Miyiz?

Depresyon her kişide farklı şekillerde gözlemlenebilir. Şiddetli olduğu gibi hafif de olabilir; yavaş ilerken birden sinsice hızlanabilir. İştah artarken bazen hiç bir şey yemek istenmeyebilir. Az uykudan muzdarip olan bir kişi varken yataktan çıkamayacak kadar uyku süresi uzun olan kişiler de vardır. Depresyon aynı şekilde kendini göstermez ve tedavi edilmesi gereken bir ciddi bir hastalıktır. Zamanla mı gelişti yoksa hızlı bir şekilde mi ortaya çıktı? Hayatınıza nasıl bir etkisi var? Hep sizinle miydi? Bu süreci nasıl değerlendiriyorsunuz? Ne iyi geliyor?

Depresyonu konuşmak depresif duyguları geri getirmediği gibi zor bir süreçteyken bu zor konuları anlatabiliyor, ifade ediyor olmak çoğu zaman kişilere iyi gelmektedir. Tüm bunların güven ortamında gerçekleştiriyor olması zor olan konuşmaların tekrar edilmesine, yaşamın kolaylaşmasına ortam hazırlar.

Bazen bu konuşma için hazır hissedilemeyebilir. Vücut ve sinir sistemi çökmüş, donmuş hissedebilir. Konuşmayı bırakın bir şey yapmak için bir motivasyon hissetmeyebilir kişiler. O noktada kalmak, yeni kapıları aralayamama, hiç bir şey yapmak istememek, uyku düzenindeki  değişiklikler, ilgi kaybı, dikkatsizlik bazen de sakarlıklar. Tüm bunlar ve eklenmemiş olan belirtiler  depresyon nedeniyle açığa çıkmaktadır. Depresyon ise tek bir sebepten meydana gelmemektedir.  Beyin kimyasındaki değişimler, hormonlar, genetik paketimiz -yatkınlık-, kişilerarası ilişkilerde  meydana gelen değişiklikler, bağlanma stilimiz... Hepsi ile bir bütünüz. Bütündeki bazı değişimler  depresyona sebep olabilmektedir.  

Hayat inişlerin olduğu gibi çıkışların da olduğu bir yoldur. Her zaman aynı noktada kalmak  mümkün değildir. Noktaların değiştiği yerlerde bizler de değişiyoruz. Biz değiştikçe duygularımız  da değişiyor. Hayata verdiğimiz anlamlar, değerler de değişiyor. Nasıl sürekli aynı şeye  gülemediğimiz, sürekli mutlu olmadığımız gibi an'dayken de sürekli aynı şeyleri hissedemeyiz.  Ağlarız, üzülürüz, güleriz, kaygılanırız, korkarız, seviniriz. Hissederiz. Tüm bu duygulara yeterli  miktarlarda ihtiyacımız var. Eğer bir duygu fazla ya da gereğinden azsa o zaman durur sistemimiz.