Bebeklikte Ayrışma-Bireyleşme Dönemi

Bebekliķ döneminde 6 – 36 aylar arası ayrışma ve bireyleşme dönemidir. Bu dönemde bebek kendi bedeni ve anne dışında dikkatini dış dünyaya yöneltmeye başlar, bebek zaman zaman anneden uzaklaşabilir yakınlaşabilir, anneden ayrışmanın verdiği boşluğun yerini çevreyi keşfetmenin verdiği keyif telafi edebilir. Bu dönemdeki krizi sağlıklı atlatabilmek için annenin üstleneceği rol çok önemlidir; anne çocuğun duygularını regüle eden(düzenleyici), çocuğun çevreyi keşfetmesine izin verici ancak duygusal desteğini veren geri çekmeyen, çocuğun kendisine yapışmasını ödüllendirmeyen, onu yokluğuyla cezalandırmayan bir yerde olmalıdır. Bu dönemde annenin çocuktan duygusal desteğini geri çekmesi, yapışmasını ödüllendirmesi, duygularını regüle etmemesi gibi durumlar iyi nesne varsa iyi ben ve kötü nesne varsa kötü ben arasında bölme savunma mekanizmasına neden olacaktır. Bölme savunma mekanizmasının varlığı durumlar arasında entegrasyonu engelleyecektir. Örneğin çok değer verdiğimiz bir arkadaşımız var ve bir gün görüşeceğimiz kafeye geç geldi ve bizi bekletti birey örneğin burda arkadaşına çok fazla öfkelenip o an için onu sevdiğini ve kıymet verdiğini unutarak düşmanca duygular besleyebilir. Bölme olmadığında ise kişi arkadaşının hata yaptığını bilir ancak ona kıymet verdiğini de unutmaz düşmanca duygular beslemez burada entegrasyon vardır entegrasyonun olduğu yerde kişi çok uç duygulanımlar yaşamaz duygulanımları dengelidir.( Bahsettiğim örnek bebeklik döneminin ayrışma ve bireyleşme döneminde anne ile kurulan ilişkinin yetişkinliğe yansıması)

Yani kısacası bölme varsa entegrasyon yok iyi nesne varsa karşımızda kendimizle alakalı duygularımızda iyi. Kötü bir nesne varsa karşımızda kendimizle ilgili duygularımızda kötü. Duygulanımlarımız uçlarda ve dengede değil; eğer ki entegrasyon yoksa.