Çocuğum Okulda Öğretmenlerinin Sözünü Dinliyor, Evde Dinlemiyor

Anne ve babalardan sıklıkla duyduğum cümlelerden bir tanesidir bu ‘okulda ki kurallara uyuyor eve gelince bambaşka biri oluyor’.

Bunun nedenlerine;

Evdeki sınırların okulda ki sınırlardan daha esnek olması,

Anne ve babanın tutarlı davranmaması,

Çocuğun gerçek hayırı bilmemesi, anne ve babanın sıklıkla hayır'ı kullanması

Anne-baba-çocuk arasında olumlu iletişimin sağlanmaması

gibi örnekler verilebilir.

Doğru İletişim için birkaç küçük tavsiye; 

İlk olarak çocuklarınızın da bir birey olduğunu kabul ederek onlarla iletişim kurmalısınız. (Yaşı kaç olursa olsun, çocuğunuzdan isteklerinizin nedenlerini açıklarsanız ve bu çocuğunuz tarafından kabul edilirse zaten o davranışı gerçekleştirecektir.) Yine bir birey olarak kendinizi düşünün aklınıza yatmayan bir davranışı sergiler misiniz? Şunu da unutmayın ki; çocuklarınız her istediğinizi yapmak zorunda değil. Neden yapmadığını onunla konuşarak, ortak çözümler bulabilirsiniz. 

Çocuğunuzdan beklentilerinizi gelişimini dikkate alarak isteyin. Örneğin; daha önce oyuncaklarını toplamayan çocuktan toplamasını istemek mantıklı olmayacaktır. Bu gibi görevleri daha basit parçalara bölerek, ya da oyunlaştırarak kolaylıkla öğrenmesini sağlayabilirsiniz. 

Bu görevleri gerçekleştirdikten sonra; kesinlikle takdir edin. 

Görevde ki eksiklerini göstermek yerine, başarılarına odaklanın. Örneğin; tüm oyuncaklarını toplamış, bir iki oyuncağı yerde kalan çocuğa ‘Oyuncaklarının iki tanesi hala yerde demek yerine, oyuncaklarının bir çoğunu toplamışsın harika bir iş çıkardın diyebilirsiniz.’ 

Sizi dinlesin istiyorsanız ilk önce siz çocuğunuzu dinleyin. Sınırlarını bilsin, kurallara uysun istiyorsanız ilk önce siz onun sınırlarına uyun. Ona özgür olduğu, alanlar tanıyın. Örneğin; yine oyuncak toplama davranışında kendi odasında istediği gibi oynaması özgür olsun ve siz buna saygı duyduğunuzu ifade edin. ‘Burası senin odan ve dilediğin gibi oynayabilirsin, sana saygı duyuyorum’ Ama salon ortak bir alan orada oynadığın zaman oyuncaklarını toplamalısın gibi’. 

Tutarlı davranın. Hayır demeden önce iki defa düşünün, sonrasında evet diyeceğiniz bir şeye hayır demeyin ki çocuk gerçek hayır’ ı ve sınırlarını bilsin. Annenin evet dediğine babada evet, babanın hayır dediğine annede hayır desin. Eğer tutarsızlık olursa çocuk hayır diyen tarafı değil, evet diyen tarafı dinler.

Bazı durumlarda evet dediğiniz bir şey hayır olabilir. Örneğin; kendi evinizde elinde yemek yemesine izin verirken, misafirlikte vermeyebilirsiniz. Burada mutlaka çocuğa bu ayrımı anlatın. Neden evde evet iken, misafirlikte hayır olduğunu bilsin. 

Gerçek hayır’ın çocuk tarafından bilinmesi çok önemli, gerçek hayır bedenle, jest mimik ve ses tonuyla da desteklenmelidir. Burada sert olmak değil, kararlı görünmek gerekir. Ve mutlaka hayırın nedenleri; çocuğa anlatılmalıdır. Unutmayın çocuğun üstüne hakimiyet kurmaya çalışmıyorsunuz ortak olarak aile sınırlarınızı öğretiyorsunuz. 

Çocuğunuzu başka çocuklarla kıyaslamayın. Her çocuk birbirinden farklı ve özel, her ailede öyle. Her ailenin kendine göre kuralları ve sınırları var. Çocuğunuzu yalnızla kendi ile kıyaslayın ve gelişimine odaklanın.