Genç Yetişkin Olmanın Zorluğu: Çeyrek Kriz

20’li ve 30’lu yaşların başları herkes için “hayatı kurma” dönemi olarak tarif edilebilir.
Bunlar; kariyere yön verilen, evlilik birliği kurulabilecek, önceden oluşan kimliğin iyice oturduğu, kişinin ne istediğini ve ne istemediğini anladığı yıllardır.

Ancak bu süreç, romantize edildiği kadar toz pembe olmayabilir. Aksine, çoğunluk için oldukça belirsiz, kaygılı ve kaybolmuş gibi hissettirebilir. Bu durumda bu yılların, kendini sorgulama dönemine dönüşmesi muhtemeldir. İşte bu hissin bir adı var: Çeyrek Kriz veya İngilizce tabiriyle Quarter-Life Crisis.

Çeyrek Kriz Nedir?
Çeyrek kriz, genç yetişkinliğin en sancılı geçiş evrelerinden biridir. Kabaca 20’li yaşların ortaları ile 30’lu yaşların başları arasında görülür ve kişinin kendi hayatı, aldığı kararlar, kariyeri ve kimliği hakkında derin bir şüphe ile kaygı duymasıyla karakterizedir.

Orta yaş krizinin bir benzeri gibi düşünülebilir; ancak bu sefer sorulan soru “Hayatımın anlamı ne?” değil, daha çok “Hayatımı doğru mu yönlendiriyorum?” olur.

Çeyrek Krizi Tetikleyebilecek Sorular
“Bu iş, gerçekten yapmak istediğim şey mi? Potansiyelime uygun mu?”
“Neden herkes hayatta benden daha başarılı görünüyor?”
“İlişkim yeterince ‘doğru’ mu?”
“Hayallerim ile gerçekler arasında sıkışıp kaldım mı?”
“Gerçekten yetişkin bir birey miyim, yoksa hâlâ kocaman bir çocuk muyum?”
Bu sorular, beklenen ile gerçekleşen arasında uçurum olduğunda ortaya çıkabilir. Günümüzde, özellikle sosyal medya etkisiyle insanların kendini hep iyi veya olduğundan iyi göstermesi; yanlış beklentiler oluşmasına, dolayısıyla daha fazla hayal kırıklığı yaşanmasına neden olabilmektedir.

İş hayatına giren ya da evlenen genç yetişkin, gerçek dünyanın hayaller, anlatılanlar veya gösterilenlerden farklı olduğunu gördüğünde sorun aramaya başlar. Doğru karar verme baskısı, ekonomik özgürlük mücadelesi, yetersizlik hissi, yoğun bir imrenme ve kendini suçlama gibi unsurlar bu krizi besleyebilir.

Çeyrek Krizi Yönetmek İçin Öneriler

1. Yalnız olmadığınızı hatırlayın:
   Bu hisler, (sizi çok rahatsız edip hayatınızı ciddi anlamda olumsuz etkilemiyorsa) normaldir. Muhtemelen yaşıtlarınızın çoğu da sizinle benzer duyguları paylaşıyordur.

2. Mükemmeliyetçiliği bırakın ve gerçekçi hedefler belirleyin:
   Hayatın tek bir “doğru” yolu yoktur. Yanlış bir karar verdiğiniz düşüncesiyle barışın. Çoğu şeyin telafisinin mümkün olduğunu fark edin. Unutmayın, bazen en büyük öğrenmeler en sarp yollardan gelir.

3. Planlarınızı küçük adımlara bölün:
   Güzel bir sandviçi yavaş yavaş parçalar koparıp tadını çıkararak yeriz. Ama güzel bir kariyer basamağına bir anda sıçramak, ya da henüz iki ay önce evlenmiş olsak bile tamamen oturmuş bir evlilik düzeni istemek, sabırsızlık doğurabilir. Planları küçük parçalara bölmek başarı hissini daha sık yaşamanızı sağlar.

4. Kendinizi başkalarıyla kıyaslamayın:
   Dışarıdan gördüğümüz hayatları mağaza vitrini gibi düşünün. Mağazalar sezonun en güzel kıyafetini en öne koyar; ama tüm ürünleri görmek için mağazanın içine girmek gerekir. Hayatlar uzaktan güzel görünebilir; ancak kişilerin gerçekte nelerde zorlandığını bilemeyiz.

Bu bilinçle sosyal medyada geçirdiğiniz süreyi kısıtlamak faydalı olabilir. Herkesin hayatı ve şartları biriciktir. Kıyaslama, genellikle üzüntü, kıskançlık ve öfke getirir.

5. Destek alın:
   Bu duygular sizi bunaltıyorsa bir psikoterapist ile konuşmak, karmaşanızı anlamlandırmanız ve size özgü stratejiler geliştirmeniz için değerli bir yatırımdır.

Sonuç
Bu krizi bir çıkmaz olarak görmektense, genç yetişkinlik döneminin normal gelişim özelliği olarak değerlendirmek işinizi kolaylaştırabilir.

Kendinizi yeniden keşfetmek, değerlerinizi netleştirmek ve sizin için gerçekten anlamlı bir hayatı inşa etmek için bir fırsata dönüştürebilirsiniz. Kendinize karşı şefkatli olun ve bunun bir varış noktası değil, yolun kendisi olduğunu hatırlayın.

Psikoloji | Psikoloji İstanbul | Psikoloji Ankara | Psikoloji İzmir | Psikoloji Bursa | Psikoloji Adana