İlişkilerimizden Neden Zamanla Sıkılırız ?

Durup bir düşünelim ya da düşünüp duralım! En baştan bugüne, nasıl olacağını belirleyerek kazıya kazıya geldiğimiz sayısız hedeflerimiz vardı. Bu hedefler bazen tuttu, bazen ise kıl payı dediğimiz seviyede elimizden bir buz parçası gibi kayıp gitti. Ve biz onlara sadece uzaktan el sallayabildik. Şimdi elimizdekilere bakalım ve daha önce sahip olamadığımız bir nesneye nasıl ve ne zorluklarla sahip olduğumuzu düşünelim.

Bugün aslında toplumumuzda gördüğüm önemli bir konudan bahsetmek istiyorum: “Canım sıkılıyor.” Bu ifadeyi biraz daha hem teleskopik hem de mikroskobik olarak incelemeye ne dersiniz? Bugün, can sıkıntısının nedenlerini ilişkilerimiz üzerinden anlatmak istedim. İlişkilerimiz her zaman istediğimiz yönde gitmeyebilir; hatta bıkkınlıktan dolayı mola verdiğimiz dönemler olabilir. Gerçekten yorulduğumuz için mi böyle hissediyoruz? Bu konuda “evet” diyenler yanılıyor olabilir, çünkü bu, ilişkilerini bitirmek isteyenlerin en basit ve yalan dolu sözlerinden biridir. İnsanlar ilişkilerinde ne istediklerini bilmedikleri için değil, nasıl isteyeceklerini bilmedikleri için “canım sıkılıyor” diyorlar.

Bir Afrikalı Himba kadının “Canım sıkılıyor, artık şehir hayatında yaşamalıyız” demediğini neden görmüyoruz gazetelerde veya televizyonlarda? Beşer her yerde beşer! Arzu ve isteklerimizi bu kadar kontrolsüzce harcamamızın sebebi, bedava oldukları için olabilir mi? Arzu ve isteklerin yeterince doyurulamadığı bir çağda değil, daha çok doyurmadığı bir çağda yaşıyoruz anlaşılan. İsteklerimizin bu kadar hızlı olması, “Çok sıkıldım” demek için yeterli. Nerede keyif alınarak yapılan haz ve tutkular, nerede heyecan, nerede meraklı bekleyişler? Biz yetişkinlerin yaptığı hatalar bitmeyecek gibi görünüyor. Önemli olan çocuklarımız; onların bu furyadan nasıl etkilendiklerini konuşalım biraz da.

Çocukları bu tutum ve davranışları için suçlamak doğru değil. Kısa bir süre önce, bu konuyla alakalı bir tespitte bulundum: Kimi kadınların artan eğitim seviyesiyle iş hayatına girmesi, bunun sonucunda çocuklara verilen değer ve öz bakımın azalması. En sık kullandığımız sosyal ağ olan Instagram’da yaptığım anketlerde bu durum onaylandı bile. Çocuklar, kimi zaman hatalarımızı örtbas etmek ve kapatmak için sessiz kalmayı tercih ederler. Artan iş temposu ve geçim sıkıntısı nedeniyle geç saatlerde eve döndüğümüzde, çocuklarımıza “Kaliteli Anne–Babalık” adı altında basit bir oyuncak veya çikolata almanın sonucunda “Çok sıkıldım” ifadeleriyle karşılaşmak mümkündür. Yine, çocuklar için sene sonunda planladığımız tatil dönüşü, aracınızdan inmeye fırsat kalmadan çocuktaki öfke dolu bakışlar gelir. Yaşadığı travmalar ona öğretmiştir ki yine yatağına tek başına girecek ve öz bakımını yine kendisi üstlenecektir. Sorduğunuzda, vereceği tek yanıt: “Çok sıkıldım.”

Ne acıdır ki, bu kez çocuk sizi değersizleştirmiş, yaptığınızı hiç yapmamış gibi göstermiştir. Meydana gelen bu durum, bazen kişiler de değersiz hissettiklerinde karşı tarafı aynı şekilde değersizleştirebiliyor. Bu, beklemediğimiz en yakınlarımız bile olabilir. O halde “Çok sıkıldım” dememek için ne kendimizi ne de başkasını değersizleştirmeyelim. Değersizleştireceğimiz tek şey, acılarımızdan kurtulmak için yaptığımız ağız dolusu kahkahalarımız olsun mu? Olsun!

Psikoloji | Psikoloji İstanbul | Psikoloji Ankara | Psikoloji İzmir | Psikoloji Bursa | Psikoloji Adana