Ergenlikte Büyümeye Eşlik Etmek

Ergenlik, bir geçiş dönemidir; sadece çocuklar için değil, anne babalar için de. Aslında daha çok onlar için. Çünkü “ergenlik, çocukların değil, anne babaların sınavıdır.” Çocuk doğası gereği gelişir, değişir, dönüşür. Hormonlar, beden, duygu dünyası birbiriyle yarışırken; çocuk bir yandan da yetişkinliğe doğru kendi yolunu bulmaya çalışır. Çatışmalar ise çoğu zaman bu yolda kaçınılmazdır.

Ergenlik sorunları denildiğinde akla çoğunlukla çocuğun öfke patlamaları, içe kapanıklığı ya da isyanları gelir. Oysa bu dışa vurumların ardında, birey olmaya çalışan bir ruhun çabası vardır. Bu dönemde yaşanan aile içi çatışmaların büyüklüğü ve sıklığı çoğu zaman ebeveyn tutumları ile ilgilidir. Ebeveyn, bu yeni duruma esneklikle yaklaşamazsa; çocuğun bireyselleşme mücadelesi bir savaş alanına dönüşebilir.

Çocuk bu dönemde ailesinden ayrışabilmek için çatışmalara ihtiyaç duyar. Bu çatışmalar, kopmak için değil, bağın dönüşmesi içindir. Aynı zamanda sağlıklı bir suçluluk duygusuna da ihtiyaç duyar. Çünkü yalnızca böyle bir suçluluk duygusu, geçmişin değerlerini yanında taşıyarak, kendi değerlerini kurmasına alan tanır. Bir yetişkin gibi hissetmesi için ebeveynlerine güvenle arkasını dönebilmesi gerekir.

Ama bu da kolay değildir. Ebeveyn olmak, zaten başlı başına emek isteyen bir yolculuktur. Bir yandan hayatın sorumluluklarıyla baş etmeye çalışırken, bir yandan da değişen çocuğunuzla yeniden bağ kurmak bazen çok yorucu olabilir. Bu yüzden zaman zaman zorlanmış, öfkeli hatta çaresiz hissetmeniz son derece doğal ve insanidir. Yaşadığınız zorluklar için destek aramanız da eksiklik değil; farkındalık ve güç göstergesidir.

Bu noktada sık yapılan bir hata, tüm süreci çocuğu “düzeltmeye” çalışarak yönetmektir. Oysa zorlanan çoğu zaman çocuk değil, çocuğun değişimine hazırlıklı olamayan anne babadır. Bu yüzden psikolojik destek sürecinde öncelikli olarak çocuğa değil, ebeveynlere odaklanmak daha etkili sonuçlar doğurur. Aslında çocukla sağlıklı iletişim kurmanın ilk adımı, kendimizi tanımaktan geçer.

Çocuklar değişir, bu doğaldır. Ebeveynliğin incelikleri ise, o değişimi karşılayacak esnekliği ve anlayışı geliştirebilmektir. Bazı dönemlerde çocuğa verilecek en büyük destek, onu olduğu gibi görmeye çalışmak ve onun büyümesi için gereken alanı açmaktır.