Düşüncelerden Kaçmak

Kaybolmuş Denizci
Zihnimiz bazen kaybolmuş bir denizci gibi olur. Düşünceler, güçlü dalgalar gibi etrafımızda yükselip alçaldıkça kendimizi savrulmuş hissederiz. Her dalga, içsel huzurumuzu tehdit eden kaygılarla doludur; kaybolmuş denizci tam da bu yüzden, her bir dalganın kendisini sürüklemesine izin vermiştir. Gemisi, dalgaların ortasında yönünü bulamadan savrulup gitmektedir.

Oysa denizci, dalgaların geçmesini bekleseydi sükûnet içinde denizin derinliklerine doğru ilerleyebilirdi. Dalgalarla mücadele etmek yerine onları izlemeyi ve akışına bırakmayı seçseydi, yönünü yeniden bulabilirdi. Aynı şekilde, zorlayıcı düşüncelerle sıkışıp kalmak bizi daha da derin bir karanlığa çeker; onlardan kaçmak, yalnızca bizi savurur ve içsel huzurumuzu kaybettirir.

Kendimizi kaybolmuş hissettiğimizde zihnimizin dalgalarına kapılmak yerine, o dalgaların geçmesini beklemek sağlıklı bir yaklaşım olacaktır. Bu süreçte, kaybolmuş denizcinin sabrı gibi, kendimize güvenmeliyiz; dalgalarla mücadele etmeden sadece biraz durabiliriz. Fırtınayı kontrol edemeyiz ama geçmesini bekleyebiliriz.

Bu metafor, düşüncelerimizin ve duygularımızın doğasını anlamak ve onlarla sağlıklı bir ilişki kurmayı ele alır. Zihnimiz, tıpkı denizde yol alan bir gemi gibi, zaman zaman kaygılar ve zihnimizin hikâyeleriyle savrulabilir. Bu dalgalarla mücadele etmek, onları bastırmaya veya yok etmeye çalışmak yalnızca daha fazla tükenmişlik ve yön kaybına neden olur.

Oysa denizcinin dalgaların geçmesini beklemesi gibi, bizler de düşüncelerimizi izleyip onların gelip geçici doğasını fark ettiğimizde zihnimizin hükûmdarlığından kurtulur ve yönümüzü yeniden bulabiliriz. Dalgaların gelmesini engelleyemeyiz; ama onlara kapılmak yerine gözlemleyerek içsel dengemizi koruyabiliriz. Böylece hayatımızı, kontrol edemediklerimizle mücadele etmek yerine anlamlı bir yaşam doğrultusunda sürdürebiliriz.

Psikoloji | Psikoloji İstanbul | Psikoloji Ankara | Psikoloji İzmir | Psikoloji Bursa | Psikoloji Adana